SLESVICUM

SLESVICUM

olim Edeba hodie Sleswick, a situ, quem ad Sliam, in maris Baltici sinu obtinet, urbs Cimbricae Chersonesi Episcopalis sub Archiepiscopo Lundensi: ab Hamburgo et Lubico 16. leuc. distans in Boream; Caput Ducatus cognominis, qui aliter Iuiia mertdionalis, pars Daniae, in Cimbrica Chersoneso. Terminatur a Septentrione Iutiâ Seprentrionali, ab Ortu mari Balticô, ab Occasu Oceanô Germanicô, a Meridie Holsatiae Ducatu, estque partim sub Danis, partim sub Duce proprio. Reliquae Urbes sunt Ripa, Haderslebia, Flensburgum, etc. Canutum, ducem Slesvicensem, Regem Vandalorum creavit Lotharius Saxo Imperator A. C. 1130. quô caesô a Magno filio Nicolai Danorum Regis, hic ab Erico occisi fratre, cui Imperator se iunxit, aliquandiu oppugnatus, dum Slesvicenses sibi reconciliare studet, in regia cum Praetoriams occisus est, A. C. 1136. Postea Christophorus II. Daniae Rex, ob crudelitatem pulsus, Voldemarum Slesvicens. Ducem successorem et hostem accepit, A. C. 1326. sed restituti fil. Voldemarus IV. successor, Selsvicensem sibi subiecit, A. C. 1333. Ericus post haec VIII. diuturnis ac difficilibus bellis cum Ducibus implicitus fuit, A. C. 1411. Ducatum postea mortuô Adolphô, cuius commendatione ad regnum vocatus fuerat Theodorici Oldemburgensis fil. Christianus, hic cum Holsatiae Comitatu Daniae adiecit, A. C. 1481. Cum Ducibus Holsatiae de Ducatus Slesvicensis feudo transegit Fridericus II. Daniae Rex A. C. 1566. Christianus tandem IV. Ducatum hunc cum Cimbria, beneficii titulô, Holsatiae Ducibus concessit circa A. C. 1589. Genealogiam Ducum vide apud Phil. Iac. Spenerum Syll. Geneal. Hist. in famil. Oldenburgo Danica, in qua Reges Daniae et Norvegiae, Duces Slesvici et Holsatiae, Comites Oldenburgi et Delmenhorstani. Addo saltem, quod primo Marchionatus fuit, ab Henrico Aucupe, post victum Gormonem Davorum Regem institutus; ab Ottone postmodum, occisô a Danis Marchione, restitutus. Conradus II. dehinc Canuto Dano cum Ducatus titulô cessit, A. C. 1118. cuius posteri illum tenuêre usque ad Waldemarum Erici filium, a quo ad Gerhardum avunculum transiit. Reliqua vide supra in voce Schlesvicum.